فـــانـتـزیــم اینـه یــه دخـتــر داشــته باشـــم . . .!
یــواش از پشــت ســـرم بیـاد . . .
دستــاشــو حـلقــه کـنـه
مــوهــاشــم بخــوره صـورتـم در ِ گــوشــم بگــه :
بابایــی بـهــم پــول مـیــدی ؟
داریــم با بچــه هـا میــریـم بیـرون . . .
موهــاشــو بــزنــم کنار
مـــاچـش کنـم
بگــم بــرو از جـیبم وردار بـابـایــی . . .
بـه خـاطــر دخـترم هـم کـه شــده یـه روزی بابا مــیشـم بـخدا !